به سلامتي دختري كه رگ گردنشو بخاطر عشقش ميزنه

ولي نميدونه عشقش داره گردن يكي ديگه رو ليس ميزنه

 اجـــــازه خــــدا؟ میشه ورقمو بـــدم؟میدونم وقت امتحــــــان تموم نشده ولی خسته شــــدم

......

این هوای خوب بارانی ، حال خوب می خواهد

… ولی حیف !

به درک که باران نیامد

خودم

با همین چشمهایم
…
حافظه ی کوچه پس کوچه های قلبم را

از بی عابری

خواهم شست…

بقیه در ادامه ...

دوره ،دوره ی گرگهاست …

مهربان که باشی ، می پندارند دشمنی!

گرگ که باشی ، خیالشان راحت میشود از خودشانی!!!

ما تاوان گرگ نبودنمان را می دهیم

کتاب سرنوشت برای هر کسی چیزی نوشت

نوبت به ما که رسید قلم افتاد…

دیگر هیچ ننوشت!

خط تیره گذاشت و گفت:

تو باش اسیر سرنوشت…

کوچک که بودیم چه دلهای بزرگی داشتیم

اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم

کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود

کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش می توان خواند

کاش برای حرف زدن نیازی به صحبت کردن نداشتیم

کاش برای حرف زدن فقط نگاه کافی بود

کاش قلبها در چهره بود

اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد

و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم

سکوت پُر، بهتر از فریادِ تو خالیست

سکوتی را که یک نفر بفهمد

بهتر از هزار فریادی است که هیچکس نفهمد

سکوتی که سرشار از ناگفته هاست

ناگفته هایی که گفتنش یک درد و نگفتنش هزاران درد دارد

دنیا را ببین

بچه بودیم از آسمان باران می آمد

بزرگ شده ایم از چشمهایمان می آید

بچه بودیم همه چشمای خیسمون رو میدیدن

بزرگ شدیم هیچکی نمی بینه

بچه بودیم تو جمع گریه می کردیم

بزرگ شدیم تو خلوت

بچه بودیم راحت دلمون نمی شکست

بزرگ شدیم خیلی آسون دلمون می شکنه

بچه بودیم همه رو ۱۰ تا دوست داشتیم

بزرگ که شدیم بعضی ها رو هیچی

بعضی هارو کم و بعضی ها رو بی نهایت دوست داریم

بچه که بودیم قضاوت نمی کردیم و همه یکسان بودن

بزرگ که شدیم قضاوت های درست و غلط باعث شد که

اندازه دوست داشتنمون تغییر کنه

کاش هنوزم همه رو به اندازه همون بچگی ۱۰ تا دوست داشتیم

بچه که بودیم اگه با کسی دعوا می کردیم یک ساعت بعد از یادمون می رفت

بزرگ که شدیم گاهی دعواهامون سالها تو یادمون مونده و آشتی نمی کنیم

بچه که بودیم گاهی با یه تیکه نخ سرگرم می شدیم

بزرگ که شدیم حتی ۱۰۰ تا کلاف نخم سرگرممون نمیکنه

بچه که بودیم بزرگترین آرزومون، داشتن کوچکترین چیز بود

بزرگ که شدیم کوچکترین آرزومون، داشتن بزرگترین چیزه

بچه که بودیم آرزومون بزرگ شدن بود

بزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچگی رو داریم

بچه که بودیم تو بازیهامون همش ادای بزرگ ترهارو درمی آوردیم

بزرگ که شدیم همش تو خیالمون برمی گردیم به بچگی

بچه بودیم درد دل ها را به هزار ناله می گفتیم همه می فهمیدند

بزرگ شده ایم درد دل را به صد زبان به کسی می گوییم... هیچکس نمی فهمد

بچه بودیم دوستیامون تا نداشت

بزرگ که شدیم همه دوستیامون تا داره

بچه که بودیم بچه بودیم

بزرگ که شدیم، بزرگ که نشدیم هیچ، دیگه همون بچه هم نیستیم

ای کاش هیچ وقت بزرگ نمی شدیم و همیشه بچه بودیم

زندگی

زندگی صحفه ی رنگین ریاست

،همه مشتاق به آن مینگریم،

عاقبت از پس تقدیر چو باد ،

روزی از لاشه ان میگذریم

زندگی غمکده ای بیش نبود

بهر ما جز غم و تشویش نبود

به کدام خاطره اش خوش باشم

که کدام خاطره اش نیش نبود؟؟؟؟؟؟

آشکیم

چــه قانــون ناعــادلانــه ای !

بــرای شــروع یــک رابطــه ,

هــر دو طــرف بایــد بخواهنــد …

امــا …

بــرای تمــام شدنــش ,

همیــن کــه یــک نفــر بخواهــد کافیســت

به پایان رسیده ام اما نقطه نمی گذارم …

یک ویرگول میگذارم ،

این هم امیدیست ، شاید که برگردی …

وقتی دیر رسیدم...

با دیگری دیدمت ...

فهمیدم گاهی ...

 هرگز نرسیدن بهتر از دیر رسیدن است